به قلم سعیده رزمجو عضو کانون بصیرت بسیج دانشجویی استان بوشهر

دانشجوی دانشگاه علمی-کاربردی استانداری


حال که می‌خواهم بنویسم بهتر است از سالی که به نام جهاد اقصادی بود، شروع کنیم تا برسیم به سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی.

سالی که به نام جهاد اقتصادی مطرح شد، سالی بود که مسئولان اقتصادی می‌بایست جهادی تمام عیار را در این راستا شروع می کردند و کفش‌های پولادین می پوشیدند تا بلکه کمی از این همه تورم کم شود و کمتر بحث فساد اقتصادی در ایران مطرح شود .حق والانصاف که در این سال هم کم مایه نگذاشتند اما در بعضی از بخش ها به موفقیت دست نیافتیم.

اما تنها مسئولان اقتصادی در این امر دخیل نبودند، بلکه ملت ایران نیز می‌بایست دست‌ به‌ دست می دادند تا این امر تبدیل شود به جهاد فرهنگی حمایت از منابع و مصرف کننده گان.

اما جهاد اقتصادی با رویه‌ای که پیش گرفته بود اولین اهداف خود را که جهاد شکوفایی استعداد‌های ایرانی‌ها بود که نه تنها عزم راسخی لازم داشت بلکه از همان خانواده و کوچه بازار خودمان شروع می‌شد تا می‌رسد به دولت و اقتصاد دانان که می‌بایست این جهاد اقتصادی را، فرهنگ سازی می‌کردند.

در سالی که گذشت استکبار چون سال‌های گذشته مسئله تحریم را پیش کشیدند ولی به حول قوه الهی و درایت حضرت آیت‌الله امام خامنه‌ای (مدظله العالی) سال نود را به این نگاه نام‌گذاری کردند تا آب سردی باشد بر پیکره غربی‌هایی که نام دموکراسی بر کشور خودشان گذاشته‌اند.

بگذریم .. ..

سال 91 حمایت از تولید داخلی و سرمایه ملی :

حالا بحث سر آن رسیده که کمی هم از خودمان تعریف کنیم که حق والانصاف در بیشترین موارد ستودنی هستیم به  کالای ایرانی.

همیشه وقتی به گذشته پدرانمان که فکر می کنیم یا برایمان تعریف کرده اند؛ وقتی حرف از اجناس ایرانی و مصرف آن می رسید تنها به این می رسیدیم که عجب؛ جنس‌های ایرانی هم به اندازه خود حرف‌ها برای گفتن دارند . وقتی هنوز آثار اجناس آن دوره بدون تغییر در جهزیه مادرانمان یافت می‌شود هر روز خاطراتی را برایم رقم می زند.

اما اکنون باید از کالاهایی حمایت کنیم که در تولیدشان خودکفا شده‌ایم و حتی قدرت آن را داریم که آن را صادر، و به دیگر کشورها بفرستیم.

 چشیدن از یک دانه برنج ایرانی و حتی مصرف چرم‌های ایرانی که در نوع خود نظیر ندارند کالاهایی که مشابه جنس چینی آن در بازار به وفور عرضه شده ولی کیفیت جنس ایرانی را ندارند، فقط برای جلب مشتری قیمت‌های ارزان دارند و مصرف کننده تنها فریب ظاهر آن و قیمتش را می خورد. ولی بعد از چند ماه میهمان سطل آشغال خانه‌هایمان می‌شود. البته قبل از آنکه بحث را در مورد حفظ سرمایه ملی بیشتر باز کنیم باید اول از مضرات این اجناس چینی گفت.

اجناس چینی در برابر اجناس ایرانی و ملی از کیفیت کمتری برخوردارند به گونه ای که اگر خوب دقت کنید می‌بینید که چند ماه نگذشته  این کالا کارایی خود را از دست داده و تنها حکم یک کالای یک‌بار مصرف را به خود گرفته و آثار آن به خوبی دیده می شود.

اما اجناس ایرانی که دست رنج تولید کننده‌های داخلی است چون چرم، کفش، پوشاک ایرانی، فرش، لوازم برقی، ابزار آلات و غیره ...... ماندگاری بیشتر و چه بسا بنا به ذائقه تنوع‌طلبی انسان که همه روزه به دنبال مدل‌های جدیدی برای زندگی آرامش بخش است خسته کننده به نظر می رسد و (سرانجام این اجناس  مهمان سمساری‌ها می شوند، چون به این راحتی خراب شدنی نیستند)، مصرف کننده به دنبال نوع دیگری از آن می رود .

قاچاق:

قاچاق از جمله آفاتی است که گریبان‌گیر تولید کنندگان داخلی است و چه بسا متاسفانه شغل مرسوم برخی از لنج‌داران بوشهری و بندر نشینان جنوب ایران است و از این راه امرار معاش می کنند. لوازمات بهداشتی که جان خیلی‌ها را به خطر می اندازد و دیگر کالاها که در بازارهای شهر به وفور یافت می شود و این تأسفی است که ما باید برای خودمان بخوریم چون از یک ناخنگیر ساده زندگیمان شده مدل چینی تا کالاهای دیگرمان که همه و همه از این طریق وارد ایران می شوند.

پس راه  مقابله با آن را ابتدا در فرهنگ‌سازی استفاده کالاهای داخلی باید دانست. اما وقتی ما ایرانی ‌ها همیشه از چیزی استفاده کنیم که خودمان تولید می‌کنیم و کمتر از جنس‌های چینی و آلمانی و فرانسوی استفاده کنیم مطمئنا وضع اقتصاد داخلی از این همه تورم به تنگ نمی‌آید و مصرف کننده هر روز به فردای اقتصادی خود نگران نمی شود.

مثال این حرف این است که در خیابان آشغال بریزی و بعد تعریف از خیابان‌های اروپا را کنیم. ما تا خودمان نخواهیم یک حامی برای مصرف کننده باشیم نخواهیم توانست حتی در فرهنگ استفاده از این کالاها هم خودکفا شویم، پس بهتر است کمی هم به ایرانی بودنمان فکر کنیم.

تولید کنندگان! تکانی در این سال به خودتان دهید :

حرفم را رک و قاطع می گویم وقتی قرار است از این پس ملت همان اعتمادی که به شما تا قبل داشته‌اند، بیشتر کنند پس بهتر است در این سال که مقام معظم رهبری به نام "تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی" نام نهاده شما هم  یک تکانی به خودتان بدهید و بهترین محصولات را عرضه کنید، نه آن‌که بهترینش را صادر و بدترینش را در ایران ارائه کنید در حالی که این حق مصرف کنندگان داخلی است کالای مرغوب ایرانی را مصرف کنند.

چنان که امام خامنه‌ای فرمودند : "افزایش سرمایه؛ چنانچه با همکاری همه عوامل ذیربط حلقه‌های زنجیره تولید در جای خود قرار گیرند و نقش و مسئولیت خود را به خوبی اجرا کنند، چرخه تولید مناسب شکل می‌گیرد که نتیجه آن افزایش سرمایه ملی در کنار تولید ملی است. باید شعار سال۹۱ را آنچنان جدی گرفت و برای تحقق آن تلاش عالمانه کرد که در پایان سال دوقلوی سرمایه ملی و تولید ملی برای مردم ایران کاملاً محسوس باشد. ان شاء الله."/اختصاصی