بسیجی ضمیری روشن و زبانی ذاکر و شاکر را همچون صدفی که گوهری از ایمان و بینش در درون دارد، از لغزش ها حفظ کرده است. او پیروزیش در جهاد اصغر را مرهون سعی و تلاشش در جهاد اکبر می داند. او خطر نفس امّاره، نفسی که به بدی فرمان می دهد، آویزه گوش کرده است و می داند قصد رستگاری و فلاح نه تنها او را از اجتماع و جامعه برکنار نباید بکند، بلکه با هدفی الهی و با آگاهی و تدبیر باید برای سازندگی، وارد جامعه شود.