عرفه،آغاز يك راه
به قلم مريم شغابي عضو كانون بصيرت بسيج دانشجويي استان بوشهر
دانشجوي دانشگاه علمي - كاربردي فرهنگ و هنر
عرفه آمد و من هنوز در کوچه پس کوچه های تنگ و تاریک دلم سرگردانم....هنوز دلتنگم و هنوز غریب....
امسال هم عرفه، توفیق نشد عرفات باشم....نتوانستم هم نفس با فرشتگان و هم صدا با مولایم در بهترین سرزمین _عرفات_ نیایش کنم....
روز عرفه، روز شناخت است.روزي است كه خداي سبحان بندگان خود را به عبادت و اطاعت خويش فرا مي خواند و خوان كرم و احسان و لطف خود را براي آنان مي گستراند و درهاي مغفرت و بخشش و رحمتش را به روي آنان مي گشايد؛روز عشق است و مهربانی؛روز بهار فرصتها و هنگام رویش گلستان رحمت است .
شیطان در این روز خوارتر و حقیرتر و راندهتر از همیشه و خشمناكترین اوقات را خواهد داشت و روایت شده كه حضرت امام زین العابدین علیه السلام در روز عرفه صدای سائلی را شنید كه از مردم تقاضای کمک مىنمود. امام به او فرمود: واى بر تو! آیا در این روز از غیر خدا تقاضا مىكنى؟ حال آن كه در این روز امید مىرود که بچههاى در شكم هم از فضل خدا بی نصیب نمانند و سعید شوند .
عرفات نام صحرایی است كه حجاج بيت ا... الحرام در روز عرفه (نهم ذي الحجه) با وقوف در آنجا به دعا و نيايش مي پردازند؛آن جا كه ايوان هزار نقش خداشناسي است، آنجا که لب ها ترنم با طراوت دعا به خود گرفته و چشم ها امان خود را از بارش توبه، از دست می دهد و دل، بي قرار روح عرفات _ حضرت اباعبدالله الحسين (ع)_ می شود و پنجره باران خورده چشم ها از ضريح اجابت، تصوير مي دهد و اين صحراي عرفات است كه با كلمات روح بخش دعاي امام حسين (ع)و اشك عاشقان او بر دامن خود،اجابت را نقش مي كند.
مسلمانان نیز در گوشه گوشه اين كره خاكي با شركت در آيين پرفيض و ملكوتي دعاي عرفه، با ريختن اشك عشق، از معبود خود طلب عفو كرده و براي گناهان گذشته خود از ذات اقدس الهي طلب مغفرت می کنند و هم نوا با هم نجوا می کنند:
"خداي من، من به گناهانم معترفم، آن ها را ببخش، منم كه بد كردم، منم كه خطا كردم،منم كه تصميم به گناه گرفتم، منم كه ناداني كردم ."
وجه تسميه عرفه را چنين گفته اند كه جبرائيل عليه السلام هنگامي كه مناسك را به ابراهيم مي آموخت، چون به عرفه رسيد،به او گفت: عرفت؟و او پاسخ داد: آري، لذا به اين نام خوانده شد. و نيز گفته اند سبب آن اين است كه مردم از اين جايگاه به گناه خود اعتراف مي كنند و بعضي آن را جهت تحمل صبر و رنجي مي دانند كه براي رسيدن به آن بايد متحمل شد؛چرا كه يكي از معاني عرف صبر و شكيبايي و تحمل است .
براى این روز اعمالی ذکر شده است :
1. غسل که مستحب است قبل از زوال انجام شود.
2. زیارت امام حسین علیه السلام؛كه از هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد بالاتر است و احادیث، در كثرت فضیلت زیارت آن حضرت در این روز متواتر است و اگر كسى توفیق یابد كه در این روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد ثوابش كمتر از كسى كه در عرفات است،نیست.
3. بعد از نماز عصر پیش از آن كه مشغول به خواندن دعاهاى عرفه شود،در زیر آسمان دو ركعت نماز بجا آورد و نزد حق تعالى به گناهان خود اعتراف و اقرار کند تا به ثواب عرفات رستگار شود و گناهانش آمرزیده گردد. پس چون وقت زوال شد زیر آسمان رَوَد و نماز ظهر و عصر را با ركوع و سجود نیكو به عمل آورد و چون فارغ شود دو ركعت نماز اقامه كند. در ركعت اوّل بعد از ُسوره حمد، سوره توحید و در رکعت دوم بعد از حمد، قُل یا اَیُّهَا الْكافِروُنَ خوانده شود،و بعد از آن چهار ركعت نماز گزارد که در هر ركعت بعد از حمد، پنجاه مرتبه سوره توحید بخواند؛كه این نماز،همان نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است.
4. شیخ كفعمى در مصباح فرموده:مستحب است روزه روز عرفه براى كسى كه ضعف پیدا نكند و مانع دعا خواندن او نشود .
5. تسبیحات حضرت رسول صَلَّى اللهِ عَلِیهِ وَ آله در روز عرفه
خدای من!
خواندمت پاسخم گفتی
از تو خواستم عطایم کردی
به سوی تو آمدم آغوش رحمت گشودی
به تو تکیه کردم نجاتم دادی ،
به تو پناه آوردم حمایتم کردی
خدایا!
از خیمهگاه رحمتت بیرونمان مکن
از آستان مهرت نومیدمان مساز
آرزوها و انتظارهایمان را به حرمان مکشان
از درگاه خویشت ما را مران
بر من روزی حلالت را وسعت بخش
و جسم و دینم را سلامت بدار
و خوف و وحشتم را به آرامش و انست مبدل کن
و از آتش دوزخ رهایم ساز
مرا از سیطره ذلت بار نفس نجات ده و پیش از آنکه
خاک گور بر اندامم نشیند از شک و شرک رهاییام بخش
اگر آنچه از تو خواستهام ، عنایت فرمایی محرومیت از غیر از آن زیان ندارد
و اگر عطا نکنی و هر چه عطا جز آن منفعت ندارد
یارب! یارب! یارب
خط سرخ شهادت خط آل محمد و علی است و این افتخار از خاندان نبوت و ولایت برای ما به ارث رسیده است. با این که می دانم این افتخار نصیب هر کس نمی شود ولیکن آرزو بر جوانان عیب نیست. در صورتی که می دانم من گنه کار با قلب سختی که دارم هیچوقت به این آرزو نمی رسم چرا که این نفس اماره همواره سد راه انسان در راه لقاءالله است.